Κάθε κράτος έχει την ιστορία του και βεβαίως κάθε ιστορία τα δικά της αφηγήματα.
Διαβάστε επίσης: LEAD-IN: ΣΤΙΒΟΣ Ή ΟΧΕΤΟΣ;
ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΨΗ! (ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ)
Στην Κύπρο οι πολιτικοί επιστήμονες, οι πολιτικοί αναλυτές και οι δημοσιογράφοι εντοπίζουν τα αφηγήματα διαιρετικών τομών από την αρχή της ύπαρξης του οράματος για Ένωση με την Ελλάδα. Πολύ πριν την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ και με διάφορες αποχρώσεις, αναλόγως συμφέροντος κάθε φορά.
Για αυτά τα αφηγήματα και για αυτές τις διαιρετικές τομές αναφέρθηκε σε άρθρο του (στο πλαίσιο μιας ευρύτερης επιστημονικής έρευνας) και ο Ελληνοκύπριος καθηγητής μαθηματικών με έξτρα ειδίκευση στην πολιτική επικοινωνία, Κυριάκος Σ. Κολοβός, ΕΔΩ , όταν τον Ιούλιο του 2014 η λεγόμενη «φιλελεύθερη πτέρυγα» του ΔΗ.ΣΥ επιχειρούσε να κάνει το «μεγάλο βήμα» για την ανάπτυξη κουλτούρας ΔΔΟ στα σχολεία.
Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με την ΔΔΟ, αντιθέτως όταν παρουσιάστηκε ως η μόνη εφικτή (;) βάση λύσης, την είχα υποστηρίξει σε νεαρότερη ηλικία με αρκετή δόση πάθους (και όχι φανατισμού όπως μου είχε αποδοθεί), σε ένα άλλο πλαίσιο. Το πρόβλημα, ωστόσο, βρίσκεται στο όταν ο τελικός σκοπός αποτελεί κάθε φορά την αιτία για αναζωπύρωση διχαστικών αφηγημάτων και άτοπων συγκρούσεων. Όπως ακριβώς έγινε το 2014 με την ΔΔΟ και όπως ακριβώς γίνεται σήμερα με τους «Ως Δαμέ».
Αντί να δούμε τι ακριβώς πρεσβεύουν και τι ζητούν όσοι διαφωνούν, τελικά καταλήγουν να ταμπελλώνονται, να στοχοποιούνται, να λοιδορούνται. Δεν υπάρχει εξήγηση στο γιατί ένα σοβαρό κράτος μέλος της ΕΕ που έχει καταγράψει πολύ θετικά στοιχεία για τη διαχείρηση της πανδημίας, να φοβάται τις όποιες μειοψηφίες. Όπως ακριβώς φοβόταν η κυβέρνηση ΑΚΕΛ τις ακρότητες των μειοψηφούντων του ΕΛΑΜ και αντί να τις εξαλείψει, κατάφερε να τους εδραιώσει. Τα αποτελέσματα γνωστά. Το ΑΚΕΛ σήμερα από κόμμα εξουσίας με τριμερή κομματική υποστήριξη είναι στην αντιπολίτευση και το ΕΛΑΜ από αντισυστημική συμμορία, συστημικό κοινοβουλευτικό κόμμα απορροφώντας διαρκώς και τις πιο βασικές διαρροές.
Στην προσπάθεια δηλαδή να εφαρμοστούν πολιτικές ή να τιμηθούν πρόσωπα ή να τιμηθεί η ιστορία, πυροβολούνται οι διαφωνούντες και οι διαφορετικές φωνές, με τα αποτελέσματα τις πλείστες φορές να είναι ακριβώς τα αντίθετα και τα πιο ανεπιθύματα. Φωνές μάλιστα που αν τύχουν σωστής διαχείρισης μπορούν να ενταχθούν εύκολα στο δημοκρατικό τόξο. Αυτό δηλαδή ακριβώς που πέτυχε με περισσή πολιτική εξυπνάδα και διορατικότητα ο Γλαύκος Κληρίδης μετά το 1974 στεγάζοντας στο κόμμα του τους πραξικοπηματίες.
Που κολλούν όλα αυτά μαζί; Φυσικά και κολλούν. Σήμερα 1η Απριλίου 2021, όλα αυτά τα διαχρονικά διχαστικά αφηγήματα που γέμισαν τοίχους στα ΜΚΔ και στήλες blog και ΜΜΕ, μας θυμίζουν και τον λόγο που εκείνος ο αγνός αγώνας της ΕΟΚΑ σήμερα πλεόν δεν λάμπει από χρυσόσκονη. Μας θυμίζουν τον λόγο που ουδέποτε μπορούσε να εφαρμοστεί η εθνική συμφιλίωση από όσους εκείνης της γενιάς εξακολουθούν να τα υιοθετούν. Τον λόγο που ατυχώς η κυπριακή κοινωνία στη συνέχεια εναπόθεσε τις ελπίδες της και ψήφιζε κλέφτες και απατεώνες για δεκαετίες. Τον λόγο που η νέα γενιά πλέον δεν συμμερίζεται τις διαιρετικές τομές του παρελθόντος.
Και ευτυχώς που η νέα γενιά πρωτοτυπεί. Όπως ακριβώς πρωτοτυπούσε και η νεολαία της ΕΟΚΑ. Εκεί είναι και η ελπίδα κάθε φορά. Στη νεολαία. Που αντιλαμβάνεται ότι η ιστορία και οι μελλοντικοί στόχοι είναι και τα δύο εκεί για να μαθαίνουν, να εμπνέουν, να οραματίζουν και να ενώνουν όχι για να διχάζουν. Όποιος διαφωνεί με αυτό, ας κάνει μια βόλτα από τις ΗΠΑ και τους ισχυρούς της ΕΕ. Εκεί θα πάρει και την απάντηση στο πως μια αιματηρή ιστορία και ένα διχαστικό παρελθόν, με σωστή διαχείριση τους κατέστησε στη συνέχεια ενωμένους, πολυπολιτισμικούς και παντοδύναμους…
Τάσος Θεοδώρου
Efimerida-Cy
Efimerida-Cy 
One thought on “LEAD-IN: ΕΟΚΑ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΤΙΚΆ ΑΦΗΓΉΜΑΤΑ”