ΑΦΙΕΡΩΜΑ: 10+1 ατυχήματα στην Εθνική Φρουρά

Άλλο ένα στέλεχος της Εθνικής Φρουράς πλήρωσε σήμερα Τρίτη (25/05) με τη ζωή του λάθη και παραλήψεις εν ώρα υπηρεσίας και εν καιρώ ειρήνης.

Ο λόγος για τον 33χρονο Κύπριο λοχαγό, Ξάνθο Κυριάκου, που υπηρετούσε στο 70 Τάγμα Μηχανικού του BMH της Λευκωσίας στον τομέα της ΔΕΝΞ (Διμοιρία Εξορύξεως Ναρκών Ξηράς) και ο οποίος στην προσπάθεια του να προετοιμάσει τον χώρο στην Τροοδίτισσα για την προγραμματισμένη εκπαιδευτική άσκηση στελεχών της Εθνικής Φρουράς, έπεσε από ύψος περίπου 40 μέτρων στο κενό.

Για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί, οφείλουμε να πούμε ότι ο συνάδελφος δημοσιογράφος, Μάριος Αδάμου, είχε νωρίτερα παρουσιάσει ΕΔΩ για λογαριασμό του sigmalive, ένα παρόμοιο αφιέρωμα με τις πιο πρόσφατες και πιο σημαντικές τραγωδίες στον κυπριακό στρατό δέκα χρόνια πριν, όταν τα 98 εμπορευματοκιβώτια που ήταν στιβαγμένα στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί ανατινάχθηκαν τον Ιούλιο του 2011 για να στείλουν στον άλλο κόσμο 13 άτομα και εν συνέχεια να ξυπνήσουν συνειδήσεις και αντιλήψεις.

Έκτοτε η λίστα δυστυχώς μεγάλωσε, παρά τις φιλότιμες και αξιοσημείωτες προσπάθειες της πολιτείας και κυρίως της κυβέρνησης Αναστασιάδη για μη επανάληψη τέτοιων τραγικών περιστατικών και τραγωδιών. Όντως η κυβέρνηση αυτή μεταρρύθμισε πολλά, άλλαξε άλλα τόσα, μείωσε τη θητεία, έκανε το σώμα ημι-επαγγελματικό και επιχείρησε να επουλώσει πληγές.

Στρατός είναι όμως αυτός και όσοι φόρεσαν χακί έστω για κάποιους μήνες στη ζωή τους, μπορούν εύκολα να αντιληφθούν τις παθογένειες και τα προβλήματα που υπάρχουν, όπως και το ότι κανείς δεν μπορεί να τα διορθώσει από μόνος του όλα, ούτε και είναι η δουλειά του.

Πάμε να θυμηθούμε τα 10+1 πιο πρόσφατα ατυχήματα-τραγωδίες που σκόρπισαν τον πανικό ή και το πένθος στην Εθνική Φρουρά:

10 Ιουλίου 2002 

Ελικόπτερο BELL 206 της Εθνικής Φρουράς καταπέφτει το πρωί στα Κούκλια με τους πέντε επιβαίνοντες να χάνουν τη ζωή τους. Μεταξύ τους ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, ο Διοικητής της Αεροπορίας, Ταξίαρχος, Στέλιος Δεμένεγα, ο Υποπλοίαρχος Νίκος Γεωργίου οι δύο χειριστές του ελικοπτέρου, Σμηναγός Πάρις Αθανασιάδη και Υποσμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής.

10 Σεπτεμβρίου 2005

Συντρίβεται στο Κολόσσι το εκπαιδευτικό πολεμικό αεροπλάνο PC9. Το διθέσιο αεροσκάφος συμμετείχε στην τριήμερη άσκηση της Εθνικής Φρουράς «Δήμητρα». Νεκροί ο ιπτάμενος Σμηναγός Φεραίος Κούλλουμος, κυβερνήτης του μικρού αεροπλάνου και ο ιπτάμενος Υποσμηναγός, συγκυβερνήτης, Φώτης Κωνσταντίνου.

29 Σεπτεμβρίου 2005

Λάθη δεν γίνονται μόνο στη διαχείριση και συντήρηση οπλισμού και μηχανημάτων, αλλά και στη διαχείριση ανθρώπινων σχέσεων και συγκούσεων. Ο 26χρονος, Θανάσης Νικολάου από την Αυστραλία, κάτοικος Λεμεσού, εντοπίζεται νεκρός κάτω από το γεφύρι της Άλασσας. Οι γονείς του υποστηρίζουν έντονα μέχρι σήμερα ότι ο γιος τους ήταν θύμα συστηματικού εκφοβισμού από στρατιώτες της μονάδας του και χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να δικαιωθούν.

5 Ιουλίου 2006

Συντρίβεται ακόμη ένα ελικόπτερο, αυτή τη φορά τύπου Mi-35, ενώ πραγματοποιεί σχηματισμούς με δεύτερο ίδιου τύπου ελικόπτερο στα πλαίσια άσκησης. Χάνουν τη ζωή τους οι δυο χειριστές, ο Ρώσος εκπαιδευτής Σμήναρχος Γιούρι Βασιλίγιεβιτς Ολέινικ και ο Ελληνοκύπριος εκπαιδευόμενος Ανδρέας Παπασωζόμενος.

24 Αυγούστου 2009

Ελικόπτερο τύπου Μ-35 της Εθνικής Φρουράς, ρωσικής κατασκευής, καταπέφτει ενώ πραγματοποιεί δοκιμαστική πτήση σε περιοχή δεκαπέντε χιλιόμετρα βορείως της βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο. Το ελικόπτερο χτυπά σε ηλεκτροφόρα σύρματα και υπόκειται σε ελαφρές ζημιές, όμως καταφέρνει να επιστρέψει με ασφάλεια στη βάση του και χωρίς να τραυματιστεί το ρωσικό πλήρωμά του.

15 Σεπτεμβρίου 2009

Σκοτώνεται ο 43χρονος καθηγητής πληροφορικής και έφεδρος υπολοχαγός της Εθνικής Φρουράς, Ιάκωβος Χατζησπύρου, από το Παραλίμνι όταν τον καταπλακώνει στρατιωτικό όχημα τύπου ΑΚΜΑΤ, στο οποίο ήταν συνοδηγός στο δρόμο Αυγόρου – Λιοπετρίου. Του αυτοκινήτου επιβαίνουν άλλα τέσσερα άτομα, τα οποία τραυματίζονται αλλά όχι σοβαρά.

5 Νοεμβρίου 2009

Σκοτώνεται εν ώρα υπηρεσίας ο υπολοχαγός της Εθνικής Φρουράς, Χαράλαμπος Χαραλάμπους (Πάμπος) από έκρηξη οπλοβομβίδας σε υπόγειο φυλάκιο κάτω από τα πρώην κεντρικά γραφεία της Cyta στη Λευκωσία. Με την επιλογή του να την κρατήσει αγκαλιά, σώζει την ίδια ώρα άλλους τρεις στρατιώτες που ήταν κοντά του και πρόλαβαν να εκκενώσουν την αποθήκη.

31 Αυγούστου 2010

Ελικόπτερο τύπου «Γκάζελ» πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση σε χωράφι. To ελικόπτερο πραγματοποιεί εκπαιδευτική πτήση, και ευτυχώς οι δύο χειριστές αποβιβάζονται έγκαιρα χωρίς να τραυματιστούν.

11 Ιουλίου 2011

Η μεγαλύτερη τραγωδία από όλες το ατύχημα της έκρηξης στο Μαρί. Η έκρηξη σημειώνεται σε 98 εμπορευματοκιβώτια με πολεμικό υλικό, τα οποία είχαν κατασχεθεί από πλοίο το 2009 και φυλάγονταν στην ναυτική βάση. Από την έκρηξη 13 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους και 63 τραυματίζονται ενώ καταστρέφεται και ο γειτονικός ηλεκτροπαραγωγός σταθμός.

17 Ιουλίου 2013

Όχημα μεταφοράς τύπου STEYR χτυπά βίαια εθνοφρουρό που εκτελεί χρέη φρουρού ασφαλείας στο 211 Τάγμα Πεζικού στη Λεωφόρο Προδρόμου. Ο στρατιώτης επιβιώνει αλλά φέρει σοβαρά κατάγματα και ρίξη νεφρού, ενώ μεταφέρεται άμεσα στις Ά Βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας.

4 Απριλίου 2014

Ο 18χρονος εθνοφρουρός, Ανδρέας Δουλαππάς, αφαιρεί την περόνη σε χειροβομβίδα κατά τη διάρκεια άσκησης στο πεδίο βολής Ασγάτας και αυτή σκάει στα χέρια του. Ακρωτηριάζεται στο δεξί χέρι και χάνει τον καρπό του, ενώ το στέλεχος της ΟΥΚ, Άθως Γιαννακού, που ήταν κοντά του υπόκειται σε τραύματα από θραύσματα στο πρόσωπο και στο σώμα.

25 Μαϊου 2021

Χάνει τη ζωή του ο λοχαγός Μηχανικού (ΔΕΝΞ), Ξάνθος Κυριάκου, μετά από πτώση στο κενό από 40 μέτρα στην Τροοδίτισσα. Το σχοινί που επιχειρούσε για την αναρρίχηση σπάζει και γίνεται το μοιραίο.

Efimerida-Cy

Υπάρχουν αρκετές γυναίκες στην πολιτική τελικά ;

Οι επερχόμενες Βουλευτικές Εκλογές στην Κύπρο στις 30 Μαΐου αποτελούν την αφορμή για την συγγραφή του παρόντος άρθρου.

Παρά το γεγονός ότι το γυναικείο κίνημα και οι κατακτήσεις του σε ό,τι αφορά την ισότητα των δυο φύλων είναι σήμερα φανερές , εντούτοις απέχουμε πολύ από την πραγμάτωση του στόχου για πλήρη ισότητα. Ιδιαίτερα στον χώρο της πολιτικής και της λήψης αποφάσεων σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει σοβαρό έλλειμα.

Ιστορική αναδρομή

Η διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών και της ισότητας των δυο φύλων έχει τις απαρχές της στην περίοδο του διαφωτισμού και της γαλλικής επανάστασης. Μέσα στο ευρύτερο επαναστατικό κλίμα της εποχής ενάντια στην καταπίεση των λαών από τα αυταρχικά καθεστώτα διατυπώνονται και τα πρώτα αιτήματα των γυναικών για ισότητα.

Αρχικά το γυναικείο κίνημα οργανώθηκε ως ένα βαθμό στην Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, στις ΗΠΑ και στην Σκανδιναβία, οπού για πρώτη φορά διεκδίκησαν οι γυναίκες εκτός από το δικαίωμα στην εργασία και την εκπαίδευση.  Στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ οι γυναίκες είχαν διασφαλίσει το δικαίωμα ψήφου μέχρι τα μέσα του 20 ου αιώνα, απόδειξη της επώδυνης ιστορίας για την εξασφάλιση αυτού του βασικού δικαιώματος.

Με την πάροδο του χρόνου έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση  είναι προσηλωμένη στην εξάλειψη των ανισοτήτων. Το Σεπτέμβριο του 2008 το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα για μεγαλύτερα ποσοστά εκπροσώπησης γυναικών στις κομματικές λίστες για τις ευρωεκλογές του 2009. Ψήφισμα όμως δεν σημαίνει οδηγία, ούτε απόφαση. Επομένως δεν διασφαλίζεται η εφαρμογή του καθώς επαφίεται στην πολιτική οδηγία ευθιξία και το δημοκρατικό αίσθημα των εθνικών κοινοβουλίων και των κομμάτων.

Σημερινά ενδεικτικά ποσοστά γυναικών στον χώρο της πολιτικής

Οι γυναίκες κατείχαν το 30% των κοινοβουλευτικών εδρών των εθνικών κοινοβουλίων στην ΕΕ το 2018. Το ποσοστό αυτό έχει αυξηθεί από το 2003, που οι γυναίκες αποτελούσαν περίπου το ένα πέμπτο (21%) των μελών των εθνικών κοινοβουλίων. Ωστόσο, το ποσοστό των ανδρών στα εθνικά κοινοβούλια είναι ακόμα σημαντικά υψηλότερο σε ολόκληρη την ΕΕ. Κανένα κράτος-μέλος δεν είχε περισσότερες γυναίκες από ότι άντρες βουλευτές στα εθνικά τους κοινοβούλια.

Το ποσοστό των εδρών που έχουν γυναίκες διαφέρει σημαντικά ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ. Στις τελευταίες ευρωεκλογές του Μάιου το 2019, από τις 27 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 17 αυξήθηκε ο αριθμός των γυναικών υποψήφιων στα ευρωψηφοδέλτια σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές, αλλά στο σημερινό ευρωκοινοβούλιο οι γυναίκες αποτελούν μόνον το 30%.

Ακόμη μια σημαντική εξέλιξη είναι ότι τα καθήκοντα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναλαμβάνει η Ursula von der Leyen, ως η πρώτη γυναίκα, στην ιστορία της ΕΕ, που θα κατέχει αυτό το αξίωμα . Εντούτοις, μόνο σε 7 χώρες-μέλη οι επικεφαλής των ευρωψηφοδελτίων είναι γυναίκες. Τα υψηλότερα ποσοστά σε γυναίκες-μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει η Ολλανδία, όπου οι γυναίκες ανέρχονται στο 52%.

Ακολουθεί η Εσθονία με ποσοστό 50-50. Στο άλλο άκρο η Μάλτα και η Κύπρος που δεν εκπροσωπούνται από καμία γυναίκα ευρωβουλευτή. Η Κύπρος  κατέχει την 149η θέση παγκοσμίως στην συμμετοχή γυναικών σε Υπουργικά Συμβούλια, προηγούνται  στον συγκεκριμένο τομέα το Σουδάν, Σομαλία, Τουρκία, Τζιμπουτί, Κουβέιτ και Αφγανιστάν.

Η Κύπρος δεν είναι από τις χώρες όπου οι θέσεις στην πολιτική καλύπτονται σε μεγάλο βαθμό από γυναίκες. Εντούτοις υπάρχει η γυναικεία παρουσία στον χώρο, είναι ελλιπής όμως. Οι εκλογές του Μαΐου αποτελούν μια εξαιρετική ευκαιρία για να αλλάξει το χάσμα που υπάρχει στην Κύπρο και να εξασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες και για τα δύο φύλα. Ο αριθμός των υποψήφιων γυναικών σε σύγκριση με εκείνον των ανδρών μιλά από μόνος του, αφού οι άνδρες πλειοψηφούν και για ακόμα μια φορά οι γυναίκες μειοψηφούν.  Οι υποψήφιες γυναίκες κάθε κόμματος είναι οι εξής:

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΔΕΚ στην επαρχία Λευκωσίας είναι 6:

1. Γιαβάση Ρένα
2. Θωμά Χαρά
3. Ιωάννου Νατάσα
4. Λυμπουρή Έλενα
5. Οδυσσέως Δ. Ανδρειανή
6. Περικλέους Έλενα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΔΕΚ στην επαρχία Λεμεσού είναι 2:

1. Σκανδάλη Γεωργία
2. Στυλιανίδη Έρμα Αντικέρ

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΔΕΚ στην επαρχία Λάρνακας είναι 1:

1. Γεωργία Μιτσήγιωργη

δεν υπάρχουν υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΔΕΚ στην επαρχία Πάφου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΔΕΚ στην επαρχία Αμμοχώστου είναι μία :

1. Λίλη Αννίτα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΔΕΚ στην επαρχία Κερύνειας είναι 1 :

1. Περατικού Μαρία

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΑΚΕΛ στην επαρχία Λευκωσία είναι 5:

1. Καλλιόπη (Πόπη) Αβραάμ
2. Χρυστάλλα Καρόλου
3. Μπέττυ (Ελισάβετ) Κουσουλίδου
4. Μαρίνα Σταυρινού Κούκου
5. Ειρήνη Χαραλαμπίδου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΑΚΕΛ στην επαρχία Λεμεσού είναι 3:

1. Ράνια Γεωργίου,
2. Αργεντούλα Ιωάννου
3. Μαρίνα Νικολάου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΑΚΕΛ στην επαρχία Αμμοχώστου είναι 2: 

1. Γιάννα Ιακώβου
2. Γεωργία Τσαλακού

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΑΚΕΛ στην επαρχία Λάρνακας είναι 1:

1. Ευανθία Σάββα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΑΚΕΛ στην επαρχία Πάφος είναι 1:

1. Μαρία Παπαλαζάρου Φράγκου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΑΚΕΛ στην επαρχία Κερύνειας είναι 1:

1. Ελένη Μαύρου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΔΗΣΥ στην επαρχία Λευκωσίας είναι 5:  

1. Κόκκινου Μπέγκε Μαρία
2. Κωνσταντίνου Ξένια
3. Μουζάλα Έλενα
4. Ορφανίδου Σάβια
5. Σαμψών Μίνα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΔΗΣΥ στην επαρχία Λεμεσού είναι 3 :

1. Σταύρου Ελένη
2. Τσιρίδου Φωτεινή
3. Χατζημανώλη Γλυκή Μαρίνα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΔΗΣΥ στην επαρχία Αμμοχώστου είναι 2 :

1. Καϊμακλιώτη Μαργαρίτα
2. Χατζησωτηρίου Χριστίνα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΔΗΣΥ στην επαρχία Λάρνακα είναι 2 :

1. Δημητρίου Αννίτα
2. Κοσμά Άννα

δεν υπάρχουν υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΔΗΣΥ στην επαρχία Πάφου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΔΗΣΥ στην επαρχία Κερύνειας είναι 2:

1. Αριστείδου Μαριέλλα
2. Σούπερμαν Θεοδώρου Ρίτα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στην Αλληλεγγύη επαρχία Λευκωσίας είναι 5:

1. Ελένη Θεωχάρους
2. Ρούλα Γεωργιάδου
3. Παντελίτσα Γιόκκα
4. Μαρίνα Χατζηκώστα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στην Αλληλεγγύη επαρχία Λεμεσού είναι 2:

1. Άννα Σ. Μιχαήλ
2. Γάτα Σιάμι Χριστοφίδη

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στην Αλληλεγγύη επαρχία Αμμοχώστου είναι 3:

1. Γεωργάλλα Κυριακή
2. Μαρία Σάββα
3. Θεοδώρα Σεργίου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στην Αλληλεγγύη επαρχία Λάρνακα είναι 1:

1. Φρόσω Γεωργίου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στην Αλληλεγγύη επαρχία Πάφου είναι 3 :

1. Τατιάνα Ανδρεάδη
2. Βαρβάρα Δελιμπαλτίδου
3. Κυριακή Μαυράκη

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στην Αλληλεγγύη επαρχία Κερύνεια είναι 1 :

1. Εύη Μιχαήλ

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους ανεξάρτητους επαρχία Λευκωσίας είναι 6:

1. Ντόρις Σταυρίδου
2. Μαρία Παχίτη
3. Στάλω Μάντη
4. Άννα Θεολόγου
5. Γιούλα Πιτσιάλη
6. Στέλλα Γαβριήλ

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους ανεξάρτητους επαρχία Λεμεσού είναι 5:

1. Ελένη Γιασεμίδου
2. Ράνια Ευριπίδου
3. Φανή Παπαβασιλείου
4. Κυριακή Παπασοφοκλή
5. Νάταλη Σάββα

δεν  υπάρχουν γυναίκες βουλευτές στους ανεξάρτητους στην επαρχία Λάρνακας

 υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους ανεξάρτητους επαρχία Αμμοχώστου είναι 2:

1. Ηρακλεία Ηρακλέους
2. Ισαβέλλα Αναστάση Καηλίδου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους ανεξάρτητους επαρχία Πάφου είναι 1:

1. Ηροδότου Παπαγεωργίου Δήμητρα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους ανεξάρτητους επαρχία Κερύνεια είναι 1 :

1. Ελένη Κκόνα

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους οικολόγους επαρχία Λευκωσίας είναι 8:

1. Αλεξάνδρα Ατταλίδου
2. Έφη Ξάνθου
3. Αντωνία Θεοδοσίου
4. Μαρία Κολά
5. Λέα Μαλένη
6. Μελίνα Μενελάου
7. Ανθή Μουζούρη
8. Αλεξία Σακαδάκη

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους οικολόγους επαρχία Αμμοχώστου είναι 4:

1. Θεανώ Καλαβανά
2. Έλενα Αλωνεύτη
3. Κουρρή Δήμητρα
4. Βάσω Πελεγκάρη

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους οικολόγους επαρχία Λεμεσού είναι 3 :

1. Φρύνη Ονουφρίου Χριστοδούλου
2. Μόνικα Πιερίδου
3. Μέλανη Στέλιου

δεν υπάρχουν γυναίκες υποψιφιες βουλευτες στους οικολογους στην επαρχία Λαρνακας

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους οικολόγους επαρχία Λάρνακας  είναι 2 :

1. Νεοκλέους Μαρία
2. Χριστοφή Χρίστα Παναγιώτου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στους οικολόγους επαρχία Κερύνειας είναι 1 :

1. Νατάσα Ιωάννου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΛΑΜ επαρχία Λευκωσία είναι 3:

1. Στέλλα Κόκκινου Γεωργιάδου
2. Η Μαρίνα Πολυκάρπου
3. Πόλα Χριστοφίδου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΛΑΜ επαρχία Λεμεσού είναι 1:

1. Μαρία Κολιού

Δεν υπάρχουν υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΛΑΜ στην επαρχία Αμμοχώστου

υποψήφιες γυναίκες βουλευτές στο ΕΛΑΜ επαρχία Πάφου είναι 1:

1. Έλενα Γεωργίου

Ρεπορτάζ:

Βασιλική Χατζηγαβριήλ

Efimerida-Cy

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Από τον Μάρτιο του 2013, στον Μάρτιο του 2021

Μπορεί στην Κύπρο να μετρούμε άπαντες το χρόνο αντίστροφα για την άρση των περιοριστικών μέτρων και η 16η Μαρτίου να είναι για αρκετό κόσμο σημαντική, καθώς ανοίγει η εστίαση και χαλαρώνουν επιπλέον οι περιορισμοί, ωστόσο ο Μάρτης είναι σημαδιακός.

Τι εννοούμε; Αρκεί απλά κανείς να γυρίσει το χρόνο πίσω ακριβώς 8 χρόνια και να σκεφτεί που ήταν η χώρα και η οικονομία της τότε και σε ποιο σημείο είναι σήμερα. Κρίση τότε, κρίση και σήμερα.

Πάμε να θυμηθούμε τα γεγονότα και όλο το χρονικό.

Η καταστροφή

Τον Σεπτέμβριο του 2011, η κυπριακή οικονομία υποβαθμίστηκε απ’ όλους τους μεγάλους οίκους αξιολόγησης. Είχε προηγηθεί η μεγάλη έκρηξη στη βάση «Ευάγγελος Φλωράκης». Παρά τον χαμηλό της πληθυσμό και τη μικρή της οικονομία, η Κύπρος έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τραπεζικό κλάδο.

Μετά το κούρεμα του ελληνικού χρέους, η έκθεση των κυπριακών τραπεζών σ’ αυτό άγγιξε τα 22δις €, πόσο μεγαλύτερο από το εγχώριο προϊόν της Κύπρου. Το διακρατικό δάνειο που είχε λάβει η Κύπρος από τη Ρωσία ύψους 2,5 δις ευρώ, ικανό για να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της Κύπρου μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 2013, ήταν πλέον ανεπαρκές.

Το κούρεμα καταθέσεων

Μετά από την υποβάθμιση της κυπριακής οικονομίας από τον οίκο Moody’s, στις 13 Μαρτίου 2012, και από τον οίκο Fitch, στις 25 Ιουνίου 2012, η Κύπρος αιτήθηκε την ένταξή της στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Αντιπροσωπεία της τρόικας κατέφθασε στην Κύπρο, στις 25 Ιουνίου 2012, και διαπραγματεύτηκε με την κυβέρνηση του νησιού τους όρους του δανείου. Η κυπριακή κυβέρνηση εξέφρασε τη διαφωνία της στο αρχικό σχέδιο και οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν τους επόμενους μήνες. 

Στις 30 Νοεμβρίου 2012, η κυπριακή κυβέρνηση συμφώνησε με την τρόικα τους όρους διάσωσης της κυπριακής οικονομίας, απομένοντας μόνο να συμφωνηθεί το ακριβές ποσό της αναχρηματοδότησης των τραπεζών. Η συμφωνία περιλάμβανε λήψη μέτρων, όπως περικοπές σε μισθούς και κοινωνικές παροχές, επιπλέον φορολόγηση ειδών πολυτελείας, καυσίμων, τυχερών παιχνιδιών κλπ.

Στις 17 και 23 Φεβρουαρίου 2013 πραγματοποιήθηκαν Προεδρικές Εκλογές δύο γύρων με την Κύπρο να πορεύεται πλέον με τον Νίκο Αναστασιάδη ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκλεγμένος με την τριμερή υποστήριξη του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ και του ΕΥΡΩΚΟ. Κατά την προεκλογική περίοδο δεσμεύτηκε ότι δεν πρόκειται να υπογράψει μνημόνιο που να προνοεί κούρεμα καταθέσεων, ενώ με τα συνθήματα «Η Κύπρος θέλει ηγέτη» και «Η Κύπρος δεν είναι μόνη», έστελνε το μήνυμα ότι με τις διασυνδέσεις του στο ΕΛΚ (το κόμμα της Άγκελα Μέρκελ) θα μπορούσε να υλοποιήσει μια καλύτερη συμφωνία σε σχέση με τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ, Σταύρο Μαλά , αλλά και τον ανεξάρτητο υποψήφιο, Γιώργο Λιλλήκα.

Στις 16 Μαρτίου 2013 επήλθε συμφωνία με την κυβέρνηση Αναστασιάδη στο ποσό των 10 δις €. Αποφασίστηκε επίσης να αντληθούν επιπλέον 5,8 δις € με φορολόγηση- κούρεμα των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Το κούρεμα ορίστηκε στο 6,7% για καταθέσεις έως 100.000 € και 9,9% για καταθέσεις που υπερβαίνουν τα 100.000 €.

Η συμφωνία απορρίφθηκε από το κυπριακό κοινοβούλιο στις 19 Μαρτίου 2013 με 36 ψήφους κατά (19 ΑΚΕΛ, 8 ΔΗΚΟ, 5 ΕΔΕΚ, 2 ΕΥΡΩΚΟ, 1 Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, 1 ανεξάρτητος) 19 αποχές (ΔΗΣΥ) και μία απουσία.

Στις 25 Μαρτίου 2013 οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κατέληξαν σε νέο σχέδιο, με βάση το οποίο κουρεύτηκαν κατά 40% οι καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών που υπερέβαιναν τα 100.000 €, και συγχωνεύθηκαν οι Τράπεζες Κύπρου και Λαϊκή.

Πολιτικές αναταράξεις

Μετά τις αρνητικές εξελίξεις για την κυπριακή οικονομία ξεκίνησε δικαστική έρευνα για την απόδοση ευθυνών στους υπαιτίους. Στις 2 Απριλίου 2013 παραιτήθηκε ο Κύπριος Υπουργός Οικονομικών Μιχάλης Σαρρής και τον διαδέχθηκε ο Χάρης Γεωργιάδης.

Την ίδια περίοδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Χαραυγή» ανέφερε πως συγγενικά πρόσωπα του προέδρου Αναστασιάδη φυγάδευσαν από τις κυπριακές τράπεζες καταθέσεις ύψους 22.000.000 €, λίγο πριν αποφασιστεί το κούρεμα, αφήνοντας να νοηθεί ότι είχαν προνομιακή πληροφόρηση .

Στις 17 Μαρτίου 2013 ο πρόεδρος Αναστασιάδης απευθύνθηκε στον κυπριακό λαό σημειώνοντας ότι «ζούμε τις πιο τραγικές στιγμές από το 1974» με την αντιπολίτευση να τον επικρίνει και να ζητά δημοψήφισμα και παραιτήσεις. Από την πλευρά του, το ΑΚΕΛ πρότεινε έξοδο της Κύπρου από την Ευρωζώνη και το Ευρώ και επιστροφή στην Κυπριακή Λίρα . Κάπου εκεί άρχισε να αντιλαμβάνεται και η κοινωνία των πολιτών το πολιτικό παιχνίδι που παιζόταν τους τελευταίους μήνες σε Κύπρο και Ευρώπη.

Παρά το ότι η πλειοψηφία των πολιτών αντιλαμβανόταν ότι δεν ευθυνόταν η κυβέρνηση Αναστασιάδη για την κατάρρευση της οικονομίας, με τον ίδιο να δηλώνει αργότερα κατά την κατάθεσή του στην Ερευνητική Επιτροπή ότι οι ευρωπαίοι εταίροι «του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο», εντούτις το κούρεμα καταθέσεων αποτέλεσε την πρώτη βασική αιτία για να αρχίσει η πορεία της κατάρρευσης της συνεργασίας ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και ΕΥΡΩΚΟ.

Αργότερα, την 1η Δεκεμβρίου 2013 ο Νικόλας Παπαδόπουλος διαδέχθηκε τον Μάριο Καρογιάν στην προεδρία του ΔΗΚΟ και στις 21 Φεβρουαρίου 2014 το ΔΗΚΟ αποχώρησε από την κυβέρνηση με πρόσχημα την πολιτική Αναστασιάδη στην οικονομία, αλλά και στο κυπριακό πρόβλημα. Πάντως στη συνέχεια οι ηγεσίες ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ συνεργάστηκαν άψογα στο να καταψηφιστούν και να περάσουν όλα τα μνημονιακά νομοσχέδια. Στην αντίπερα όχθη, ΑΚΕΛ, Συμμαχία Πολιτών, ΕΔΕΚ, Οικολόγοι και ΕΛΑΜ αποτελούσαν ένα σκληρό «αντιμνημονιακό μέτωπο», το οποίο εκμεταλλευόταν την κατάσταση για λαϊκισμό με στόχο την άυξηση των ποσοστών του.

Στην τελική, η κυβέρνηση Αναστασιάδη και το Υπουργείο Οικονομικών κατάφεραν με την τήρηση των μνημονιακών νομοσχεδίων να επαναφέρουν την Κύπρο σε ρυθμούς ανάπτυξης και σε ένα εντυπωσιακό χρονικό πλαίσιο. Για τον λόγο αυτό ξένοι παρατηρητές και Ε.Ε έκαναν λόγο για «success story», με τους αριθμούς και τα στατιστικά να το επιβεβαιώνουν.

Πόρισμα και Ευθύνες

Στις 7 Οκτωβρίου 2013 δόθηκε επίσημα στη δημοσιότητα από την τριμελή Ερευνητική Επιτροπή για την οικονομία το πόρισμα σε σχέση με την κατάσταση στην οποία περιήλθε το τραπεζικό σύστημα και η κυπριακή οικονομία και το οποίο θεώρησε ως «πρώτο και κύριο υπαίτιο για την κατάσταση στην οποία περιήλθε η οικονομία της χώρας στα πρόθυρα χρεοκοπίας» τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια.

Την έκθεση της Επιτροπής, συνολικά 178 σελίδων, ανέγνωσε στη διάρκεια δημοσιογραφικής διάσκεψης, διάρκειας μιας ώρας και 15 λεπτών, ο Πρόεδρος της Γεώργιος Πικής, ο οποίος, ωστόσο, δεν επέτρεψε στους δημοσιογράφους να υποβάλουν ερωτήσεις.

Αιφνιδιασμός, Εξυγίανση και Μεταρρυθμίσεις

Αποτελεί γεγονός ότι η πλειοψηφία των πολιτών, όπως και τα πλείστα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και της συμπολίτευσης πιάστηκαν… στον ύπνο.

Αν και στην περιρέουσα ατμόσφαιρα, όπως προαναφέραμε, οι όροι του μνημονίου συζητιούνταν για αρκετούς μήνες πριν τον Μάριο του 2013, εντούτις η πληροφόρηση και η γνώση δεν ήταν διάχυτη για το τι θα αποφασιζόταν πίσω από κλειστές πόρτες. Περισσότερο προτεραιότητα ήταν να απαλλαγεί ο τόπος από την προηγούμενη διακυβέρνηση και να αποφύγει την ολική χρεοκοπία.

Έτσι φυσικό επακόλουθο ήταν να κυριαρχίσει σύγχιση και ασυμφωνία δηλώσεων και τοποθετήσεων από πολλές πλευρές. Ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση Νίκου Αναστασιάδη από την ηγεσία του ΔΗΣΥ παρουσιάστηκαν φαινόμενα διγλωσσίας και ετεροφωνίας σε όλα τα επίπεδα.

Η κυβέρνηση έθεσε ως βασική αρχή την εξυγίανση του δημόσιου βίου και ξεκίνησε πορεία μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού του κράτους και των θεσμών του. Πιο χαρακτηριστική μεταρρύθμιση αυτή σε Εθνική Φρουρά και Αστυνομία, καθώς τα σώματα ασφαλείας για πολλά χρόνια χαρακτηρίζονταν από φθορά, στασιμότητα και μιζέρια, κάτι που φάνηκε περισσότερο στην υπόθεση του Μαρί.

Η κοινωνία έστειλε το μήνυμα ότι πλέον δεν ανέχεται κλέφτες και απατεώνες στην πολιτική και οι θεσμοί άρχισαν να λειτουργούν προς αυτή την κατεύθυνση. Σκάνδαλα, διαφθορά και διαπλοκή επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστούν με αρκετές σημαντικές αποφάσεις να λαμβάνονται. Σε περιπτώσεις μάλιστα που κάτι πήγαινε εμφανέστατα λάθος (βλ. παραίτηση Ιωνά Νικολάου και παύση Αρχηγού Αστυνομίας για υπόθεση «Ορέστης») ο μετασχηματισμός αποτελούσε γεγονός.

Σαφώς και ο δρόμος ήταν δύσκολος και η κυβέρνηση χρεώνεται με αρκετά λάθη, ωστόσο η κοινωνία επέλεξε να την επανεκλέξει το 2018, θεωρώντας την υπό τις περιστάσεις την πιο κατάλληλη για να ηγείται.

Επτά και Οκτώ χρόνια μετά

Η πανδημία του covid-19 ανέτρεψε τα δεδομένα. Τον Μάρτιο του 2020 σε ένα deja-vu του Μαρτίου 2013 η οικονομία μπήκε στον… γύψο.

Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει περιοριστικά μέτρα, να προβεί σε δαπάνες στήριξης της οικονομίας και να εφαρμόσει πλάνο επιβίωσης και διατήρησης των ισορροπιών. Επιχειρήσεις έκλεισαν, κόσμος έχασε τις δουλειές του, οι ρυθμοί σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα άλλαξαν και η αβεβαιότητα ώθησε την κυπριακή προεδρία σε σειρά διαδοχικών διαγγελμάτων προς τον λαό.

Κανείς δεν θέλει να θυμάται το 2013, όπως ούτε και το 2020 και το 2021. Ηθικό δίδαγμα; Tα πάντα ρεί… αλλά και ότι τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς. Mόνη της καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να ξεπεράσει καμία κρίση. Χρειάζεται πάντοτε μια υγιής και αποφασισμένη κοινωνία, η οποία να έχει τις δυνάμεις και τις ευκαιρίες για να τις ξεπερνά…

***Κεντρική πηγή: Προσωπική δημοσιογραφική έρευνα – Σημαντικές πληροφορίες από την ίδια έρευνα δημοσιεύτηκαν νωρίτερα και ΕΔΩ .

***Φώτος δημοσιογραφικού αρχείου.

Τάσος Θεοδώρου

Efimerida-Cy

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης σε χώρους του αθλητισμού που συγκλόνισαν

Η Σοφία Μπεκατώρου άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, σχετικά με υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης και βίας που υπάρχουν στην Ελλάδα και αφορούν νεαρές αθλήτριες και αθλητές και χρόνια κρύβονται κάτω από το χαλί, πάντα υπό τον φόβο των ίδιων των θυμάτων για στοχοποίηση, μη εύρεσης υποστήριξης ή ακόμα και της πιθανότητας εξοστρακισμού από το άθλημα από τους «ισχυρούς» θύτες.

Με αφορμή τη θαρραλέα καταγγελία της χρυσής Ολυμπιονίκη στην ιστιοπλοΐα, το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων επικεντρώνεται σε υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης, που κλόνισαν τον παγκόσμιο αθλητικό κόσμο τα τελευταία χρόνια.

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ – ΗΠΑ

Ο πρώην γιατρός της γυμναστικής ομοσπονδίας των ΗΠΑ, Λάρι Νάσαρ, καταδικάστηκε σε 60 έτη φυλάκισης, μετά τις κατηγορίες σεξουαλικής κακοποίησης περισσότερων από 100 αθλητριών κατά τη διάρκεια των τριών δεκαετιών της θητείας του σε αυτό το πόστο.

Μεταξύ των θυμάτων του οι ΜακΚάιλα Μαρόνεϊ, Άλι Ρέισμαν και Γκάμπι Ντάγκλας, οι οποίες είχαν διακριθεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μετά την αποκάλυψη η ομοσπονδία των ΗΠΑ υιοθέτησε μια νέα «πολιτική ασφαλούς αθλητισμού», η οποία απαιτεί «υποχρεωτική αναφορά» υποψιών σεξουαλικής κακοποίησης.

Έχει υποβληθεί αστική αγωγή για λογαριασμό 100 περίπου θυμάτων του Νάσαρ, ενώ ο δικηγόρος τους, Τζον Μάνλι, υπολόγισε ότι ο συνολικός αριθμός θα μπορούσε να φτάσει τα 160.

ΑΓΓΛΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Η Αγγλία κλονίστηκε από ένα κύμα ισχυρισμών για σεξουαλική κακοποίηση, που επηρεάζουν κυρίως το ποδόσφαιρο. 

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν τον Ιούλιο από το Συμβούλιο των Αρχηγών της Εθνικής Αστυνομίας, 741 θύματα έχουν παρουσιάσει λεπτομερείς ισχυρισμούς που ελήφθησαν από την έρευνα της Βρετανίας για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών με την ονομασία «Operation Hydrant».

Το ποδόσφαιρο βρίσκεται στο επίκεντρο της έρευνας, με 328 συλλόγους από την Premier League έως τις χαμηλότερες κατηγορίες να διερευνώνται.

Αρκετοί πρώην επαγγελματίες ποδοσφαιριστές έχουν εμφανιστεί δημοσίως για να ισχυριστούν κακοποίηση στα χέρια των προπονητών νέων, με τον Άντι Γούντγουορντ να αποκαλύπτει ότι κακοποιήθηκε από έναν καταδικασμένο κακοποιό ανηλίκων.

Η FA διενεργεί επίσης ανεξάρτητη επανεξέταση σχετικά με ισχυρισμούς κακοποίησης κατά τα έτη πριν από το 2005.

Αν και το ποδόσφαιρο είναι στο επίκεντρο της βρετανικής έρευνας, άλλα αθλήματα έχουν εμπλακεί σε 27 παραπομπές. Αυτά περιλαμβάνουν μπάσκετ, ράγκμπι, γυμναστική, πολεμικές τέχνες, τένις, πάλη, γκολφ, ιστιοπλοΐα, αθλητισμό, κρίκετ και κολύμβηση.

ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ – ΗΠΑ

Η κολυμβητική ομοσπονδία των ΗΠΑ «βυθίστηκε» σε σκάνδαλο το 2010, όταν μια έρευνα αποκάλυψε πολλές περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης διαφόρων μορφών από προπονητές.

Οι αποκαλυφθείσες υποθέσεις αφορούσαν τον Αντι Κινγκ, έναν προπονητή που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 40 ετών, αφού οι Αρχές ανακάλυψαν ένα μοτίβο σεξουαλικής κακοποίησης που εκτείνεται σε τρεις δεκαετίες σε συλλόγους από τη Δυτική Ακτή και αφορούσε περισσότερες από δώδεκα έφηβες – μια εκ των οποίων αποκάλυψε ότι είχε προχωρήσει σε άμβλωση σε ηλικία 14 ετών, αφού πρώτα είχε μείνει έγκυος.

Μια άλλη υπόθεση αφορούσε έναν προπονητή που εγκατέστησε μια μυστική κάμερα για μαγνητοσκόπηση νεαρών κολυμβητριών.

Ενώ περισσότεροι από 100 προπονητές υποχρεώθηκαν να σταματήσουν να εργάζονται για κολέγια που συνδέονται με την κολύμβηση, η ομοσπονδία κατηγορήθηκε για ανεπαρκή απάντηση στις καταγγελίες ότι σε ορισμένες περιπτώσεις επέτρεπαν σε προπονητές να αποφύγουν τις κατηγορίες και τις Αρχές και να μετακινηθούν σε νέες πόλεις, όπου τελικά συνέχισαν το… έργο τους.

Πηγή: ΚΥΠΕ – ΑΠΕ – Ελλάδα/ΑΘΗΝΑ 17/01/2021

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Από τη Δημοσιογραφία στην πολιτική και αντίστροφα

Μεγάλες διαστάσεις πήρε η υπόθεση Ανδρέα Παράσχου και ως ανθρώποι του ίδιου χώρου δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε ασυγκίνητοι.

Συνέχεια λοιπόν, εξ αφορμής των εξελίξεων, στη σειρά αφιερωμάτων της Efimerida-Cy με θέμα τους ανθρώπους που πέρασαν και από τους δύο χώρους. Τη δημοσιογραφία και την πολιτική.

Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για να πείσει για την «αδελφότητα» τους και την ιδιαίτερη σχέση συγκοινωνίας που υπάρχει ανάμεσα σε 1η, 2η, 3η και 4η εξουσία. Έχει όμως σημασία να λεχθεί ότι οι πιο επιτυχημένοι και πιο δυνατοί στις δημοσιογραφικές και πολιτικές καριέρες, επέλεξαν να τα συνδυάσουν.

Κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν πάντοτε η σκληρή δουλειά, η αφοσίωση, η σοβαρότητα και η επιμονή σε επιχειρηματολογία και θέσεις. Εκεί ήταν και το «κλειδί» για να κερδίσουν το σεβασμό και την αναγνώριση της κοινωνίας, όπως και των μεγαλύτερων παραγόντων του τόπου. Το «κλειδί» αυτό ήταν επόμενο να ανοίξει και τις πόρτες των τελευταίων πιο εύκολα…

Σαφώς και υπήρχαν και οι άνθρωποι του κομματικού μηχανισμού και του κομματικού σωλήνα. Αυτοί που έγραφαν για το κόμμα, δημοσιογραφούσαν κομματικές θέσεις, δούλευαν σε εκφραστικά όργανα και ήταν οι έμμισθοι άνθρωποι του… κουτιού. Και αυτοί εδραιώθηκαν, όχι όμως εκτός πλαισιού. Όσοι ήθελαν να βγουν από αυτό, απλά έθεταν τον πήχη πιο ψηλά και έδιναν πιο μεγάλο αγώνα για να πετύχουν.

Αυτό που έχει επίσης μεγάλη σημασία είναι ότι οι καιροί πλέον άλλαξαν και η πολυπληροφόρηση, έφερε και την περισσότερη μόρφωση. Η κοινωνία πλέον έχει άλλες ανάγκες, ο καθένας από αυτούς κρίνεται με άλλο μάτι και με νέα κριτήρια.

Πάμε να δούμε επιγραμματικά μερικούς από τους σημερινούς βασικούς πρωταγωνιστές του δημόσιου βίου που γνώρισαν στο πετσί τους τόσο την δημοσιογραφία, όσο και την πολιτική υπερετώντας τις και από τα δύο πόστα στην καριέρα τους. Άλλοι πρώτα ως δημοσιογράφοι και στη συνέχεια ως σύμβουλοι, στελέχη κομμάτων, υποψήφιοι βουλευτές ή δημοτικοί σύμβουλοι, εκλελεγμένοι βουλευτές, στελέχη του προεδρικού. Άλλοι ως παράγοντες του ποδοσφαίρου, παράγοντες τοπικών επιτροπών και στη συνέχεια εκδότες, δημοσιογράφοι, αθλητικογράφοι, παραγωγοί. Και άλλοι ως δηλωμένοι φανατικοί οπαδοί ομάδων, οργανώσεων, κομμάτων και στη συνέχεια αρχισυντάκτες και σύμβουλοι επικοινωνίας. Άλλοι ως ακαδημαϊκοί της δημοσιογραφίας, ηγετικά στελέχη γραφέιων τύπου και ακολούθως επίσης κομματικοί υποψήφιοι. Γενικά από όλα έχει η λίστα μας.

Οι πιο γνωστοί:

Εδώ μιλούμε για αυτούς που και δεν γίνεται να μην τους έχει δει κάποιος έστω και μια φορά κάνοντας zapping. Αυτοί που είναι χρόνια στο προσκήνιο και τα ονόματα τους παίζουν πιο συχνά και έχουν μεταπηδήσει σημαντικές θέσεις από τον ένα χώρο στον άλλο. Είτε ξεκίνησαν από φοιτητικές/κομματικές παρατάξεις, είτε η ενασχόλησή τους με τα κοινά και η πορεία της ζωής τους είχε τα ΜΜΕ και την πολιτική πολύ κοντά.

Μακάριος Δρουσιώτης

Ευθύμιος Δίπλαρος

Βίκτωρας Παπαδόπουλος

Λουκάς Φουρλάς

Χρύσανθος Τσουρούλλης

Νατάσα Ιωάννου

Παύλος Μυλωνάς

Ειρήνη Χαραλαμπίδου

Νίκος Κέττηρος

Κατερίνα Χριστοφίδου

Γωγώ Αλεξανδρινού

Παναγιώτης Τσαγκάρης

Γιάννης Σελινόπουλος

Αννίτα Δημητρίου

Πρόδρομος Γ. Προδρόμου

Τάκης Χατζηγεωργίου

Κωστάκης Κωνσταντίνου (ηθοποιός, κωμικός, παραγωγός)

Κωστάκης Κωνσταντίνου (ακαδημαϊκός)

Mιχάλης Μιχαήλ

Ανδρούλα Γκιούρωφ

Δώρος Νικολάου

Γιώργος Αγαπίου

Σωκράτης Ιωακείμ

Ρούλα Γεωργιάδου

Νίκος Συμεού

Aνδρέας Ιωσήφ

Γιάννα Ιακώβου

Μέλανη Στέλιου

Γιώργος Γεωργίου

Στέλιος Γεωργίου

Γιώργος Πενηνταέξ (ΚΥΠΕ)

Κωνσταντίνος Οδυσσέως

Ρολάνδος Σκέττος

Βάσω Πελεγκάρη

Χρίστος Ιακώβου

Οι δάσκαλοι:

Εδώ αναφερόμαστε πλέον στους… διαμορφωτές. Αυτούς που η άποψή τους βαρεί. Τόσο λόγω των εμπειριών τους και της μόρφωσης τους, όσο και του χαρακτήρα τους. Που πέρασαν από επιτροπές και οργανώσεις, αλλά και βρίσκονται ακόμη και μετά την απόκτηση οικογένειας κοντά στα ΜΜΕ. Αυτούς που πρέπει ο κάθε νέος να ακούει και να σέβεται. Είτε στο πολιτικό, κοινωνικό, αθλητικό, είτε ελεύθερο ρεπορτάζ.

Σωτήρης Παπαδόπουλος

Κυριάκος Σ. Κολοβός

Παντελής Μιχαηλάς

Παναγιώτης Φελλούκας

Ζαχαρίας Κυριάκου

Σάββας Κοσιάρης

Οι νεαροί:

Αυτοί είναι οι ανθρώποι της γενιάς μας. Οι φίλοι και οι γνωστοί μας. Που είχαν και αυτοί το ίδιο πάθος μαζί μας και γνωρίζουν τα καλά και τα κακά και των δύο χώρων. Επέλεξαν να προσηλωθούν στη δημοσιογραφία, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Αυτός είναι και ο λόγος που ξεχωρίζουν.

Γιώργος Χρυσάνθου

Μικαέλλα Λοϊζου

Μάριος Πούλλαδος

Ανδρέας Κημήτρης

Ιάκωβος Ιακώβου

Μαίρη Αυξεντίου

Ζωή Παναγή

Γιώτα Χατζηκώστα

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να πούμε για τον καθένα ξεχωριστά την ιστορία του. Πιθανόν οι ίδιοι να μην το επιθυμούν και οφείλουμε να το σεβόμαστε.

Τάσος Θεοδώρου

Efimerida-Cy

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: 10+1 επαγγέλματα που πλήγηκαν από τον covid-19

Δεν χρειάζεται κανείς να επιχειρηματολογήσει για να πείσει για την κρίση covid-19 και τη σημασία της στη νεότερη παγκόσμια ιστορία.

Στην Κύπρο τα πράγματα είναι δύσκολα από το 2013 και την κρίση που προέκυψε από την κατάρρευση της οικονομίας τη διετία 2011-13 και το κούρεμα καταθέσεων που ακολούθησε, όπως και την κατάρρευση μεγάλων και σημαντικών τραπεζικών, κρατικών και ημικρατικών ιδρυμάτων.

Δυστυχώς, εκεί που το «success story» της παρούσιας διακυβέρνησης πήγε να μετουσιωθεί σε πραγματικότητα με τους δείκτες και τους αριθμούς να επιστρέφουν σε ρυθμούς ανάπτυξης τη διετία 2018-20, ήρθε ο covid-19 για να τα… γκρεμίσει όλα χωρίς υπερβολή.

Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης ως προς το συγκεκριμένο. Η μια που θέλει τα μέτρα της κυβέρνησης και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών να είναι αλληλένδετα και να βασίζονται στο παγκοσμιοποιημένο πλέγμα συμφερόντων που έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατήσει τις οικονομίες των κρατών ζωντανές και βιώσιμες. Η άλλη που θέλει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου και κυρίως αυτών που τα επαγγέλματα τους πλήγηκαν άμεσα και με μεγάλες συνέπειες για τους ίδιους και τις οικογένειες τους, να αποτελεί το τρανταχτό παράδειγμα για λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις σε σχέση με τη διαχείριση της πανδημίας και τις οικονομικές της επιπτώσεις.

Στην πραγματικότητα, όλα κρίνονται πάντοτε εκ του αποτελέσματος. Αν ήταν όλα ρόδινα και όμορφα, σαφώς και δεν θα χαρακτηριζόταν ως «κρίση» αυτό όλο που περνούμε και σίγουρα δεν θα μετρούσαμε απώλειες. Και όπως σε κάθε πολεμική περίοδο και σε κάθε κρίσιμη περίοδο, υπάρχουν και αυτοί που θα θυματοποιηθούν και θα πληρώσουν και το μεγαλύτερο κόστος.

Πάμε να δούμε επιγραμματικά πιο κάτω 10+1 επαγγέλματα που φαίνεται να πλήγηκαν σοβαρά αυτό το διάστημα. Κάτι που επιβεβαιώνεται τόσο από τα στοιχεία που παρέχει η Στατιστική Υπηρεσία για την ανεργία, όσο και από τα πραγματικά βιώματα και μαρτυρίες.

Επιγραμματικά:

Δημοσιογραφία και ΜΜΕ

Σερβιτόροι

Οικοδόμοι και Εργολάβοι

Τραπεζικοί

Χονδρικού και Λιανικού Εμπορίου

Μεταποίησης

Υπάλληλοι Υπηρεσιών και οι Πωλητές 

Ανειδίκευτοι Εργάτες

Γραφείς – Ταμίες 

Προσωπικό Ξενοδοχειακών και Αεροπορικών Εταιρειών

Ηθοποιοί – Χορευτές – Καλλιτέχνες

Τάσος Θεοδώρου

Efimerida-Cy

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: 10+1 Υπουργοί που έμειναν στην ιστορία σε περιόδους κρίσης

Εξ αφορμής του ότι ο νυν Υπουργός Υγείας της Κύπρου, Κωνσταντίνος Ιωάννου, κλήθηκε ξανά να απευθύνει στον λαό νέα μέτρα προστασίας από τον Covid-19, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως ένα αναπόφευκτο γεγονός σε οποιοδήποτε σύστημα είναι η εμφάνιση κρίσεων.

Ανά το παγκόσμιο πολλοί υπουργοί στο πέρας της ιστορίας ήρθαν αντιμέτωποι με ποικίλες κρίσεις και υποχρεώθηκαν να τις αντιμετωπίσουν. 

Πάμε να θυμηθούμε 10+1 σημαντικές περιπτώσεις:

1) Κλέμενς φον Μέττερνιχ

Ο Αυστριακός Κλέμενς φον Μέττερνιχ γεννημένος στον οίκο των Metternich από διπλωμάτη πατέρα έδρασε μέσω σημαντικών διπλωματικών θέσεων, όπως του πρεσβευτή στο βασίλειο της Πρωσίας και της Γαλλίας. Έγινε υπουργός εξωτερικών της Αυστρίας και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη χώρα του ,αφού διατήρησε την ειρήνη μεταξύ Αυστρίας-Γαλλίας και ένταξε τη χώρα του στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων. Συμμετείχε στο συνέδριο της Βιέννης και λίγους μήνες αργότερα δημιούργησε την Ιερά Συμμαχία, που προέβλεπε στη συνένωση των ευρωπαϊκών χωρών.

2) Κωνσταντίνος Μανιαδάκης

Ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης ήταν απόφοιτος της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, ως ανθυπολοχαγός του μηχανικού και συμμετείχε σε όλες τις επόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Στις 4 Αυγούστου 1936 διορίστηκε ως υφυπουργός δημόσιας ασφάλειας από τον Ιωάννη Μεταξά και υποστήριξε αυτή την θέση με ζήλο και πάθος. Ξεκίνησε έναν μεγάλο αντικομουνιστικό αγώνα τιμωρώντας με τις χειρότερες μεθόδους όποιους ήταν ενάντια σε αυτόν και δημιούργησε την Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ. Λόγω δυσφορίας αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να φύγει από την Ελλάδα, αλλά όταν επέστρεψε συνέχισε τις δράσεις του με την δημιουργία του κόμματος Ελληνική Αναγέννησις.

3) Αντρέ Μαζινό

Ο γνωστός ιδρυτής της γραμμής Μαζινό ,ο Γάλλος πολιτικός Andre Maginot, που παρά την ιδιότητα του ως εκλεγμένος βουλευτής επιστρατεύτηκε κατά την διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου ως λοχίας στο 44^ο Τοπικό Σύστημα Πεζικού. Ήταν υπουργός άμυνας , βουλευτής της γαλλικής εθνοσυνέλευσης και μέλος του γενικού συμβουλίου. Από το 1922 ο Maginot πρότεινε την κατασκευή αυτής της προστατευτικής για την Γαλλία γραμμής και τελικά ψηφίστηκε από τη Γερουσία το 1930 ,όπου και ξεκίνησε η κατασκευή της.

 4) Μολότωφ – Ρίμπεντροπ

Οι επόμενοι δύο υπουργοί είναι ο Vyacheslav Molotov και ο Joachim von Ribbentrop από το γνωστό σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ. Ο Molotov υποστηρικτής του Λένιν έγινε γραμματέας της κεντρικής επιτροπής και μέλος του πολιτικού γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε υπουργός εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ribbentrop μεγάλος υποστηρικτής του Χίτλερ έγινε μέλος στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα και αργότερα υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας. Στις 23 Αυγούστου 1939 υπογράφουν το  Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης.

5) Ρομπέρ Σουμάν

Ο Robert Schuman πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τις Κεντρικές Δυνάμεις και με το τέλος του πολέμου ξεκίνησε την πορεία του ως υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας. Το 1951 ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα με σκοπό κυρίως την οικονομική ενίσχυση των χωρών  που την αποτελούσαν  και την διαχείριση των πηγών αυτών από την Γαλλία και την Γερμανία.

6) Ρόμπερτ Μακναμάρα

Ο Robert McNamara ήταν ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ  και ο σύμβουλος του Kennedy ,όπου έθεσαν μαζί μια στρατηγική άμυνας κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κλιμάκωση της συμμετοχής των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ, αφού φρόντισε να υπάρξει μεγάλη αμερικανική υποστήριξη στο Νότιο Βιετνάμ. Πρέπει επίσης να σημειωθεί πως ήταν επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας από τον Απρίλιο του 1968 έως τον Ιούνιο του 1981.

7) Χένρυ Κίσινγκερ

Ο Υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ ο Henry Kissinger έπαιξε ρόλο στις σχέσεις της Αμερικής με την κομμουνιστική Κίνα και Σοβιετική Ένωση. Κατάφερε να παύσει προσωρινά την επίθεση κατά του Βιετνάμ και γι’ αυτό τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1973. Αργότερα όμως υποστήριξε αυταρχικά καθεστώτα όπως αυτό της ελληνικής Χούντας και της χούντας του στρατηγού Αουγούστο Πινοσέτ.

8) Γεράσιμος Αρσένης

Ο Γεράσιμος Αρσένης υπήρξε οικονομολόγος και διευθυντής για το εμπόριο και την ανάπτυξη στον ΟΗΕ και ως στέλεχος του, μαζί με σοσιαλιστικές κυβερνήσεις πήρε διεθνείς πρωτοβουλίες. Μόλις ήρθε στην Ελλάδα έγινε υπουργός εθνικής οικονομίας , οικονομικών και εμπορικής ναυτιλίας. Αργότερα έγινε υπουργός εθνικής άμυνας της Ελλάδας και έπαιξε ρόλο στην μεταφορά στρατιωτικών δυνάμεων κατά την περίοδο της κρίσης των Ιμίων τον Ιανουάριο του 1996.

9) Αντώνης Σαμαράς

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι Έλληνας πολιτικός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και υπήρξε πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας μεταξύ 2012-2015. Ανέλαβε αρκετές δράσεις στην Ελλάδα και μια από αυτές ήταν η αποδοχή του ονοματολογικού Μακεδονικού ζητήματος. Κατηγορήθηκε ως «αποστάτης« για πολλά χρόνια από την Μητσοτακική και Καραμανλική πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά αρνήθηκε αυτήν την κατηγορία.

11) Μιχάλης Σαρρής

Τέλος , ο Μιχάλης Σαρρής είναι ο Ελληνοκύπριος οικονομολόγος και πολιτικός που υπήρξε Υπουργός Οικονομικών της Κύπρου. Ήταν ο μόνος που είχε το δικαίωμα να παρευρεθεί στην συνεδρία του Γιούρογκρουπ που αφορούσε την Κύπρο λίγες ημέρες μόνο μετά την εκλογή Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία της Κύπρου το 2013. Δυστυχώς τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά για την Κύπρο αφού οδηγήθηκε στο κούρεμα καταθέσεων και ο Μιχάλης Σαρρής διώχθηκε από τον πρόεδρο, ο οποίος έπειτα διόρισε στη θέση του τον Χάρη Γεωργιάδη.

Αυτοί, λοιπόν, ήταν οι υπουργοί που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο σε περίοδο κρίσης και έμειναν γνωστοί στην ιστορία σε περιόδους κρίσης.

Λεώνη Ψυχογιού

Efimerida-Cy

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Τα top-30 σκάνδαλα μετά την εισβολή

«Η εξουσία είναι το πιο αδύναμο σημείο του ανθρώπου. Το πιο ευαίσθητο σημείο. Η Αχίλλειος πτέρνα του».

«Ένας κακός χαρακτήρας, αναλαμβάνοντας εξουσία, προκαλεί δημόσιες συμφορές».

«Λένε ότι η εξουσία διαφθείρει, αλλά το πιο σωστό είναι ότι η εξουσία προσελκύει τους διεφθαρμένους. Οι υγιείς συνήθως έλκονται από άλλα πράγματα παρά από την εξουσία».

«Η άσκηση της εξουσίας αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου, την ψυχή, τα αισθήματα και τις ιδέες του».

«Αν θες να δοκιμάσεις τον χαρακτήρα κάποιου, δώσ’ του εξουσία».

Πέντε πολύ σημαντικά γνωμικά και πέντε πολύ σοφές κουβέντες για την εξουσία. Αυτοί που τις είπαν και τις σκέφτηκαν δεν ήταν τυχαίοι και είχαν κάθε λόγο και αιτία για να υποστηρίξουν αυτή την άποψη. Η ακεραιότητα χαρακτήρα των αρχόντων ήταν και είναι το πιο σημαντικό. Οι εποχές αλλάζουν και θα αλλάζουν, αλλά η ανθρώπινη φύση και οι ανάγκες της θα παραμένουν οι ίδιες. Αυτό είναι όλο.

Το σκάνδαλο μεγατόνων με τις «Χρυσές Βίζες» με πρωταγωνιστές ανθρώπους της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας ξέσπασε στην Κύπρο σε μια περίοδο που η κοινωνία είχε ανάγκη από παραδειγματισμό, καθοδήγηση και συμπόνοια. Μια κοινωνία που τους τελευταίους επτά μήνες κλήθηκε να πειθαρχήσει στο lock-down, να πάρει τα μέτρα της για τον covid-19, να αλλάξει πρόγραμμα, τρόπο ζωής και γενικότερα προτεραιότητες.

Θα ανέμενε κανείς η καραντίνα να βοηθούσε στο να αλλάζαμε λίγο τρόπο αντιμετώπισης, ήθη και μυαλά. Βεβαίως το βίντεο ήταν τραβηγμένο από το 2019, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Η αλλαγή ήταν ανέκαθεν θέμα χρόνου και βιωμάτων και όχι μαγικών.

Κάποιοι είπαν ότι η κρίση του 2020 είναι μεγαλύτερη από αυτή του 2013 και του 1974 και εμείς δεν θα διαφωνούσαμε. Η κρίση όμως όπως έλεγε και το σλόγκαν της πρώτης προεκλογικής εκστρατείας του Νίκου Αναστασιάδη, «θέλει ηγέτη». Θέλει Ηγέτες (με Η κεφαλαίο) θα προσθέταμε και όχι μόνο ένα δυνατό και έμπειρο πρόεδρο σε κάθε χώρα, αλλά σε όλα τα νευραλγικά ηγετικά πόστα του κράτους.

Είναι μεγαλύτερη, λοιπόν η κρίση, όχι μόνο για το οικονομικό μέρος, αλλά και για το ηθικό και για το κοινωνικό της μέρος. Είναι κρίση που ήρθε για να αποδείξει ποιος είναι αυτός που σκέφτεται τον εαυτό του, ποιος τον πλησίον του, ποιος το συμφέρον του, ποιος την τσέπη του και ποιος το σύνολο. Όχι ότι ζούσαμε τόσα χρόνια σε «ροζ συννεφάκι» ή σε «αγγελικά πλασμένο κόσμο». Αυτό το ξέραμε. Βασικά το βιώναμε, το αντιλαμβανόμασταν, αλλά δεν μπορούσαμε να το παραδεχθούμε ή να το διαχειριστούμε ως κοινωνία. Μέχρι που οι ίδιες οι συνθήκες δημιούργησαν την ανάγκη για αλλαγή τρόπου αντίληψης και νοοτροπίας.

Εξ αφορμής, δειτε αναλυτικά πιο κάτω τα πιο κύρια σκάνδαλα με εμπλεκόμενους ανθρώπους που η ίδια η κοινωνία ανέχτηκε και ανέδειξε. Αυτά δηλαδή που μπορεί να φέρει στο μυαλό του πρόχειρα και χωρίς μεγάλο ψάξιμο ένας δημοσιογράφος της γενιάς μας από το 1974 μέχρι σήμερα. Εκείνα που συζητήθηκαν έντονα στην κοινωνία και στα ΜΜΕ:

1. Σκάνδαλο ΞΕΚΤΕ – Κατασκευή δρόμου Λευκωσίας – Λεμεσού
2. Δ. Γεωργιάδης και ο Γ. Σερδάρης κατηγορούνται την περίοδο ’91-’96 για εμπλοκή τους σε κύκλωμα παιδεραστίας
3. Χρηματιστήριο – ΧΑΚ
4. Πύραυλοι S-300
5. Συναρμολογημένα αυτοκίνητα πολυτελείας – Παραίτηση Υπουργού και Αρχηγού Αστυνομίας
6. Αδειοδότηση αερογραμμών «Ήλιος»
7. Το Σκάνδαλο του Φυσικού Αερίου – Κόντρα Αναστασιάδη-Παπαδόπουλου
8. Αντιαρματικές τάφροι – Ζαχαρίας Κουλίας
9. Σκάνδαλο Ανόρθωσης 2008 και Υπόθεση Ουζόχο 2019
10. Φονική έκρηξη στο Μαρί
11. Κατάρρευση κυπριακής οικονομίας -Κούρεμα καταθέσεων
12. Yπόθεση Sporteam και Marketway – Γιώργος Λιλλήκας
13. Χρεοκοπία της Eurocypria
14. Κυπριακές Αερογραμμές και Ryanair – Κόντρα Αναστασιάδη-Παπαδόπουλου
15. Υπόθεση Μιλόσεβιτς – Κόντρα Αναστασιάδη-Παπαδόπουλου
16. Ομόνοια – OCEAN Tankers – Γήπεδο στις Χαλεπιανές
17. Πρότζεκτ «Πλατεία Ελευθερίας»
18. Κατάρρευση στέγης Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας
19. Το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς
20. Κατάρρευση Συνεργατισμού
21. ΧΥΤΥ, ΧΥΤΑ, ΣΑΠΑ, ΣΑΛ
22. Άκης Λευκαρίτης της Πετρολίνα καταδικάζεται σε φυλάκιση για παιδεραστία
23. ΤΕΠΑΚ – Ροζίτα Παυλίδου
24. Botox και Dysport- Μαρίνος Σιζόπουλος
25. Ελικόπτερα Agusta
26. Τουρκοκυπριακές περιουσίες – Καταγγελίες Φαίδωνα Φαίδωνος
27. Στημένα παιχνίδια στο κυπριακό ποδόσφαιρο – Καταγγελίες Παναγή
28. Φόνοι «Ορέστη» – Παραίτηση Υπουργού και Αρχηγού Αστυνομίας
29. Λίστα Γιωρκάτζη
30. «Χρυσές Βίζες» – Αλ Τζαζίρα – Παραίτηση Προέδρου Βουλής και Βουλευτή

Τάσος Θεοδώρου