Πολλές φορές και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα όταν κάτι πρωτόγνωρο συνταράσσει την κυπριακή κοινωνία, ακούμε την έκφραση «γίναμε Σικάγο» ή «γίναμε Λας Βέγκας». Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή πάντα ήμασταν;
Διαβάστε επίσης: LEAD-IN: ΤΙ ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ;
LEAD-IN: ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ «ΑΠΟΨΕΙΣ»
ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΨΗ! (ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ)
Από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας η ιστορία και τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Εγχώριες και εσωτερικές διαμάχες και ίντριγκες σε πόλεις και χωριά. Δικοινοτικές συγκρούσεις με τις περισσότερες φορές οι διαφορές να λύνονται τη νύχτα από ανθρώπους του είδους. Διαπλοκή, διαφθορά, μαφία σε κράτος, εκκλησία, στρατό και αστυνομία.
Ένα πραξικόπημα που δεν κατάφερε να αποφευχτεί, ούτε να τύχει διαχείρισης από την ηγεσία. Μια εισβολή που ήταν σχεδιασμένη και προσυμφωνημένη. Έπειτα ένα σύστημα που δεν επέτρεπε την λύση αυτού του προβλήματος, ούτε την ανάπτυξη σε ρυθμούς ευρωπαϊκού και του υπόλοιπου κόσμου. Σύγχιση, ανασφάλεια και φοβία σε πολλούς τομείς. Διαιρετικές τομές, κερκιδοποίηση και ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής και άλλα συναφή.
Γενικά η Κύπρος δεν ήταν παρθένα. Οι πολίτες, οι παράγοντες και η ηγεσία της δεν ήταν ώριμοι, ούτε άγιοι. Ακόμα και εκείνη η επιτυχία της ένταξή της στην Ε.Ε δεν έγινε με το εσωτερικό μέτωπο ενωμένο. Ώσπου και ήρθε το Μαρί και μετέπειτα η οικονομική κρίση 2011-2013 για να ξυπνήσει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας και η πολιτική να πάρει το δρόμο της εξυγνίασης και της διαλεύκανσης. Όπως δηλαδή συμβαίνει και σε κάθε αυτοκρατορία, έτσι και εκείνο το… Las Vegas της Κύπρου είχε και την μεγάλη του κρίση.
Προς Θεού! Δεν τα μηδενίζουμε όλα. Ούτε η στήλη έχει τέτοιο χαρακτήρα. Αντιθέτως, η χώρα έχει πολλά θετικά να παραθέσει σε πολλούς τομείς. Ιδιαίτερα στον πανεπιστημιακό και εκπαιδευτικό τομέα, όπου μιλούν από μόνα τους τα στατιστικά προόδου, κυρίως από τον ανταγωνισμό των ιδιωτικών πανεπιστημίων και των βημάτων προόδου που έγιναν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Αλλά όχι και να εκπλήσσονται κάποιοι με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, τις διαδηλώσεις, τα χτυπήματα, τις κλεψιές, τις απατεωνιές και γενικότερα με όσα βγαίνουν στην επιφάνεια. Και το πιο επικίνδυνο είναι που κάποιοι αυτά τα χρωματίζουν. «Μα δεν είναι του κόμματος μας ο βιαστής», «Μα δεν είναι δικός μας ο αστυνομικός», «Μα ετράβαν τα ο πισινός της αυτής», «Μα επροκαλούσε η άλλη ή ο άλλος», «Μα άλλα ελαλούσετε για τους δικούς σας, άλλα τωρά για τους δικούς μας». Ας είμαστε σοβαροί…
Πολλά πράγματα υπήρχαν και άλλα τόσα τα κρύβαμε κάτω από το χαλί. Καλώς ή κακώς έπρεπε να δοθούν οι αφορμές για να ασχοληθούμε μαζί τους και να τα διαχειριστούμε. Η οικονομική κρίση και η πανδημία αποτελούν τέτοιες αφορμές. Έχουμε την άποψη ότι λόγω αυτών, απλά αποκαλύφθηκε ο εαυτός κάποιων. Ενώ με την εξέλιξη της τεχνολογίας, επιβεβαιώθηκε και η ταυτότητα, ο χαρακτήρας και ο τρόπος σκέψης τους…
Τάσος Θεοδώρου
Efimerida-Cy
Efimerida-Cy 